Archive

Archive for August, 2010

Chuck Norris facts!

August 21, 2010 Leave a comment

Chuck Norris does not sleep. He waits.

Chuck Norris does not hunt because the word hunting implies the probability of failure. Chuck Norris goes killing.

When the Boogeyman goes to sleep every night he checks his closet for Chuck Norris.

Chuck Norris counted to infinity – twice.

Chuck Norris can speak braille.

Chuck Norris sleeps with a night light. Not because Chuck Norris is afraid of the dark, but the dark is afraid of Chuck Norris

If Chuck Norris is late, time better slow the f**** down.

If you can see Chuck Norris, he can see you. If you can’t see Chuck Norris you may be only seconds away from death.

Chuck Norris frequently donates blood to the Red Cross. Just never his own.

Chuck Norris doesn’t read books. He stares them down until he gets the information he wants.

Superman owns a pair of Chuck Norris pajamas.

Chuck Norris died ten years ago, but the Grim Reaper can’t get up the courage to tell him.

Chuck Norris once survived a suicide bombing. He was the bomber.

Chuck Norris does not know where you live, but he knows where you will die.

Chuck Norris can divide by zero.

Chuck Norris can slam revolving doors.

If it looks like chicken, tastes like chicken, and feels like chicken but Chuck Norris says its beef, then it’s f**** beef.

We all know the magic word is please. As in the sentence, “Please don’t kill me.” Too bad Chuck Norris doesn’t believe in magic.

Chuck Norris has to sort his laundry into three loads: darks, whites, and bloodstains.

They say that lightning never strikes the same place twice. Neither does Chuck Norris. He doesn’t have to.

Water boils faster when Chuck Norris watches it.

When Chuck Norris exercises, the machine gets stronger.

Chuck Norris is allowed to talk about Fight Club.

The only thing we have to fear is fear itself… The only thing fear has to fear is Chuck Norris.

Chuck Norris clogs the toilet even when he pisses.

The most effective form of suicide known to man is to type “Chuck Norris” into Google and hit “I’m Feeling Lucky!”.

Chuck Norris refers to himself in fourth person.

Switzerland isn’t really neutral. They just haven’t figured out what side Chuck Norris is on yet.

Chuck Norris doesn’t give Christmas presents. If you live to see Christmas, that is your Christmas present from Chuck.

Chuck Norris ends every relationship with “Its not me, its you”.

Chuck Norris has never had an alcohol problem. However, alcohol has had a Chuck Norris problem.

Oxygen requires Chuck Norris to live.

Chuck Norris doesn’t have a bank account. He just tells the bank how much he needs.

Microsoft has released a new Anti-virus removal tool called Chuck Norris. The tool dares the virus to enter the machine.

Chuck Norris always gets blackjack. Even when he’s playing poker.

When the Incredible Hulk gets angry he transforms into Chuck Norris.

When Chuck Norris answers the phone, he just says “Go”. This is not permission for you to begin speaking, it is your cue to start running for your life.

Chuck Norris only uses one chopstick.

Chuck Norris does not leave messages. Chuck Norris leaves warnings.

Chuck Norris once had a near death experience. Needless to say, Death now refuses to come near him.

Chuck Norris can open beer cans with his teeth. He still prefers to use other people’s teeth, though.

Chuck Norris knows Victoria’s secret.

Categories: Funny Tags: ,

Season_01-Episode_02

August 18, 2010 Leave a comment

Η Χρυσάνθη είχε ξυπνήσει ήρεμη. Δεν χρειαζόταν άγχος και ταραχή, αυτά τα πράγματα συμβαίνουν. Οι άνθρωποι στην πλειονότητά τους είναι κακοί και συμφεροντολόγοι και είναι ζήτημα χρόνου το πότε θα σε προδώσουν. Βέβαια, αυτό δεν είχε συμβεί ποτέ την εποχή του πατέρα της, αλλά ήταν άλλοι καιροί τότε. Τα μυαλά του κόσμου δεν είχαν ακόμη πάρει αέρα από τις γκλάμουρ διαφημίσεις και την ευκολία στο καθετί. Όλα αυτά τώρα δεν είχαν καμία σημασία. Η Χρυσάνθη ήταν αποφασισμένη να ανακαλύψει το άτομο που χαλούσε την αρμονία του σπιτιού της με κάθε τρόπο. Καταρχήν όμως έπρεπε να κάνει μια επίσκεψη.
Ο πάτερ-Τζέημς ήταν όπως πάντα στον μικρό κηπάκο της εκκλησίας, όπου περνούσε το χρόνο του διαβάζοντας ή θαυμάζοντας τη φύση που ο μεγαλοδύναμος με τόση σοφία εποίησε. Η Χρυσάνθη τον είδε από μακριά και μη θέλοντας να διακόψει το διαλογισμό του κοντοστάθηκε. Ο πάτερας όμως είχε ακούσει ότι κάποιος πλησιάζε και γύρισε απότομα.
“Ω, Χρυσάνθη! Τι έκπληξη! Τα είπαμε την Κυριακή, τι σε φέρνει τόσο σύντομα πίσω; Είναι όλοι στο σπίτι καλά; Η δουλειά;”
Μην ξέροντας πως να αρχίσει τον κοίταξε και σκέφτηκε τι θα ήταν καλύτερο να πει. Τελικά κατέληξε στην αλήθεια. Τίποτα δεν είναι καλύτερο. Βέβαια σχεδόν πάντα αυτοί που απαιτούν την αλήθεια διαρυγνύοντας τα ιμάτια τους είναι αυτοί που θέλουν να την ξέρουν λιγότερο, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία… Ο πάτερ-Τζέημς δεν ήταν τέτοιος.
“Πάτερ, κάποιος με πρόδοσε. Κάποιος προσπαθεί να κατεστρέψει την οικογένεια και την επιχείρησή μας. Και το χειρότερο είναι πως αυτός ο κάποιος είναι δικός μας. Τι θα έλεγε ο πατέρας;”
“Ηρέμησε παιδί μου, πες μου τι έγινε.”
“Χτες το βράδυ, στον κήπο με τις ντομάτες, ανακάλυψα ανθρώπινα μέλη να εξέχουν από το χώμα. Να εξέχουν! Στο δικό μου κήπο!”
“Ποιος έχει πρόσβαση στον κήπο;”
“Όλη η οικογένεια. Βέβαια δεν πολυασχολούνται. Τον φροντίζουμε κυρίως εγώ,ο Στέφανος και ο κηπουρός μας, ο Θανάσης. Φυσικά ούτε γι’ αστείο δεν υποψιάζομαι κάποιον από τους δυο τους. Ο Στέφανος είναι γιος μου και ο Θανάσης είναι μαζί μας από την εποχή του πατέρα, του έχω απόλυτη εμπιστοσύνη. Και εκτός από εσένα που έρχεσαι κατά καιρούς και μου δίνεις συμβουλές για το χώμα και τα λιπάσματα δεν υπάρχει κανένας άλλος που να ασχολείται ή να ενδιαφέρεται έστω για τον κήπο μας.”
“Καλά καλά. Άσε με να το σκεφτώ και βλέπουμε. Θα επικοινωνήσουμε ξανά. Μην κάνεις καμιά ανοησία προς το παρόν Χρυσάνθη. Να είσαι προσεκτική.”
“Εντάξει πάτερ, αλλά πρέπει να πάρω τα μέτρα μου. Δεν γίνεται να αλωνίζει ένα παράσιτο μέσα στο ίδιο μου το σπίτι. Στις ίδιες μου τις ντομάτες!”
Η Χρυσάνθη έφυγε από την εκκλησία κάπως πιο ανάλαφρη. Ο πάτερ-Τζέημς ήταν το στήριγμα της όταν δεν είχε που να τρέξει. Στη δουλειά της η εμπιστοσύνη ήταν πράγμα δυσεύρετο. Αρχικά δεν ήταν και πολύ ευχαριστημένη με τον ερχομό του μετά το θάνατο του πατέρα-Τζέηκομπ. Ήταν πολύ νέος για να εμπνεύσει τον κατάλληλο σεβασμό και δέος που απαιτούσε η θέση του. Όμως με το πέρασμα του χρόνου η Χρυσάνθη ανακάλυψε πως η ηλικία ήταν απλώς ένα ακόμη από ‘κείνα τα χαρακτηριστικά που δεν έχουν μεγάλη σημασία στη διαμόρφωση της προσωπικότητας και του χαρακτήρα του ανθρώπου. Τώρα ήταν παραπάνω από ικανοποιημένη μαζί του, παρακολουθούσε τα κηρύγματά του κάθε Κυριακή και του έκανε το τραπέζι σε κάθε ευκαιρία. Εκείνος της έλεγε πάντα σταθερά τις απόψεις του για τη δουλειά της και παρ’ όλο που δεν την ενέκρινε ποτέ δεν ασκούσε κριτική. Ήταν, θα έλεγε κανείς, φίλοι.
Στη συνέχεια, κατευθύνθηκε στη βάση της επιχείρησης της. Τα γραφεία βρισκόντουσαν σε ένα παλιό κτίριο, σχεδόν από την εποχή του 2ου παγκόσμιου, αλλά η Χρυσάνθη ούτε να το σκεφτεί ήθελε να μεταφερθούν αλλού. Το κτίριο αυτό το έφτιαξε ο πατέρας της από το τίποτα και γι’ αυτήν ήταν ένα παράδειγμα του τι σημαίνει αυτοδημιούργητος και επιτυχημένος. Δε θα έφευγε απο εκεί. Πήγε κατευθείαν στο γραφείο του διευθυντή, δηλαδή το δικό της. Βρήκε εκεί τον Κωνσταντίνο, που συνήθως βρισκόταν στο πόδι της όταν αυτή δεν πήγαινε στο γραφείο. Για μια στιγμή τον κοίταξε καλά. Μήπως ήταν έκπληξη αυτό που διέκρινε στο πρόσωπό του; Δεν περίμενε να την δει εδώ και μάλιστα χωρίς να έχει προηγουμένως αναφέρει ότι θα πάει. Αλλά γιατί να εκπλαγεί; Μήπως ήταν ένοχος; Έδιωξε τις σκέψεις αυτές από τον μυαλό της. Πρέπει να παραμείνει λογική. Δεν γίνεται ν’ αρχίσει να υποπτεύεται τους πάντες. Ο Κώστας μπορεί να ήταν ένοχος για πολλά πράγματα όμως ήταν σίγουρη ότι ποτέ δε θα την πρόδιδε. Τουλάχιστον όχι στη δουλειά, σε άλλα θέματα ίσως (όπως τότε με τη χωριάτισσα), αλλά στη δουλειά ποτέ. Ήταν εξάλλου το ίδιο αφοσιωμένος όπως αυτή στην επιχείρηση. Αφού αντάλλαξαν τα τυπικά (η Χρυσάνθη ήταν κατά των διαχύσεων και των οικογενειακών συζητήσεων στη δουλειά), κάθησε στο γραφείο της μόνη για να σκεφτεί. Και τώρα τι; Τι πρέπει να γίνει από ‘δω και μπρος;
Ο Κώστας έδιωξε βιαστικά μια γραμματέα και κάθησε στο γραφείο στον προθάλαμο για το γραφείο της Χρυσάνθης. Είχε αρχίσει να βαριέται τα παιχνίδια με το κοριτσάκια. Ήταν βέβαια διασκεδαστικό αλλά καμιά δεν ήταν σαν τη Χρυσάνθη. Ήταν αλήθεια ότι δεν ήταν πολύ πιστός όλα αυτά τα χρόνια, αλλά η Χρυσάνθη ήξερε να κάνει τα στραβά μάτια και να παραμένει κυρία. Ποτέ δεν του έκανε σκηνή και ποτέ δεν παραπονέθηκε για το παραμικρό (ούτε καν τότε με την χωριάτισσα). Και μέσα σ’ όλα τ’ άλλα ήταν αυτή που κρατούσε το σπίτι και την επιχείρηση όλα αυτά τα χρόνια. Ναι βέβαια όλη η οικογένεια συμμετείχε, αλλά η Χρυσάνθη ήταν η ψυχή σε όλα. Και τώρα τι ήθελε εκεί; Συνήθως ενημέρωνε ότι είχε σκοπό να εμφανιστεί στο γραφείο. Και ήταν πολύ σταθερή στις συνήθειές της. Μήπως έγινε κάτι; Μήπως πήγαινε κάτι στραβά στις δουλειές; Άλλά αν ήταν έτσι αυτός θα το ήξερε, όλα σχεδόν περνούσαν από τα χέρια του. Την ίδια στιγμή είδε να περνάει από μπροστά του ο Γιαννάκης, ο γραμματέας της Χρυσάνθης. Ο Κώστας δεν τον πολυσυμπαθούσε. Ήταν κατά τα φαινόμενα μια χαρά παιδί και ιδιαίτερα εργατικός, πάντα ακούραστος και έτοιμος να εξυπηρετήσει τους πάντες. Η Χρυσάνθη του είχε εμπιστοσύνη και τον αντιμετώπιζε σχεδόν σαν να ήταν κι αυτός οικογένεια, κυριώς γιατί είχε μείνει ορφανός από μικρός. Είχε χάσει τους γονείς του σε εργατικό ατύχημα. Ήταν πολύ όμορφο παιδί και οι κοπέλες έκαναν σαν τρελές γι’ αυτόν, αλλά όλοι πλέον ήξεραν ότι ήταν γκέη. Αυτό ο Κώστας ποτέ δεν μπόρεσε να το καταλάβει.
Ο Γιάννης είχε φτάσει έξω από το γραφείο της Χρυσάνθης. Καταλάβαινε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Είχε έρθει το αφεντικό του στη δουλειά χωρίς να τον ενημερώσει. Ακόμη και κανένας άλλος να μην το ήξερε αυτός μάθαινε πάντα πότε θα έρθει η Χρυσάνθη. Αυτό και μόνο ήταν αρκετή απόδειξη γι’ αυτόν ότι κάτι είχε συμβεί. Πριν πλησιάσει και χτυπήσει την πόρτα του γραφείου του διεύθυντη πήρε το μάτι του τον Κώστα σε ένα από τα γραφεία του προθαλάμου. Δεν τον συμπαθούσε ιδιαίτερα. Θεωρούσε ότι εκμεταλλευόταν την καλοσύνη της Χρυσάνθης και τριγυρνούσε με τη μία και με την άλλη. Της άξιζε κάποιος καλύτερος. Τουλάχιστον στη δουλειά ήταν εντάξει. Η πόρτα άνοιξε. Μπήκε στο γραφείο και κοίταξε κατευθείαν τη Χρυσάνθη, η οποία είπε αμέσως: “Κλείσε την πόρτα. Πρέπει να μιλήσουμε.”

Η αβάσταχτη ελαφρότητα του είμαι…

August 14, 2010 Leave a comment

Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που είναι τόσο ικανοποιημένοι με τους εαυτούς τους και τόσο “μετά από ‘μένα το χάος”, που πραγματικά έχει κανείς την παρόρμηση ν’ αρπάξει ένα αλυσοπρίονο και να τους κάνει κομματάκια για να καταλήξουν τροφή για ψάρια. Δεν είναι κακό να έχει κανείς αυτοπεποίθηση και να αισθάνεται επιτυχία. Κάθε άλλο. Το να προσπαθούν όμως να τρίβουν στη μούρη του καθενός ακόμη και το ελαχιστότατο επίτευγμά τους καταντάει κουραστικό, ενοχλητικό και εγώ προσωπικά το βρίσκω επιπλέον και γλοιώδες. Πέρα από το γεγονός ότι υπάρχει καλή πιθανότητα να μη δίνω δεκάρα για το βραβείο που πήρε κάποιος στο διαγωνισμό χειροποίητης μηχανής κουρέματος αυγού. Έλεος. Ο καθένας είναι ελεύθερος να κάνει ό,τι γουστάρει, όποτε το θέλει και με όποιον και όπως θέλει. Αλλά ας το κάνει κι ας το χαρεί μόνος του. Δεν έχουμε όλοι τα ίδια ενδιαφέροντα και γούστα. Από ‘δω και στο εξής θα κυκλοφορώ με εντομοαπωθητικό. Όποιος με ενοχλεί θα τον ψεκάζω! Εγώ εξηγήθηκα.

Οι φωτογραφίες παρακάτω δείχνουν αυτό που πραγματικά είμαστε. Για να ξεφουσκώνουν λίγο τα μυαλά.


You know you’re a doctor when…

August 11, 2010 Leave a comment

1. You wake up at 6am on a weekend although you don’t have work.
2. A sound of a van reversing with a beep makes you look for a phone number.
3. You feel there is something wrong if you don’t have an exam coming up.
4. Can’t relax.
5. Can wiz through a 300 page book in a day.
6. Are sexually charged for no reason you can pinpoint!!
7. Watch scrubs and laugh at yourself.
8. Use the phrase “I am a doctor” to get away with something.
9. You are always tired.
10. When you keep on asking for stuff that doesn’t get done.
11. When you write more than a thousand words a day.
12. When you have no privacy.
13. When you look at a naked person on the beach and the first thing you notice is their appendectomy scar.
14. If you thought you have a disease you are studying about.
15. If you feel like you’re over worked and under paid.
16. If people call you doctor.
17. You find yourself always carrying a pen even if you’re on a night out.
18. When you forget to have a haircut.
19. Cannula please!!!!
20. Are expected to be in two places at the same time.
21. Are expected to know everything.
22. Are called in the middle of the night to sign a piece of paper.
23. Are dragged to the end of the world to talk to someone.
24. Are expected to smile everyday.
25. Don’t understand what people mean when they talk about the “hospital smell”.
26. When you can see someone’s guts and think about food.
27. When you are not disgusted by the previous sentence.
28. If you can’t remember what you ate they day before, but still manage to remember the blood results of every single patient you have.
29. You are always thinking about the next job.
30. Are reading this sentence!!!
31. You think green is a cool color to wear!!
32. You can sleep (on command) on any surface, at any hour of the day!!
33. Can’t spell.

A Single Man Ost

August 11, 2010 Leave a comment

Δυο από τα πιο όμορφα κομμάτια που έχω ακούσει εδώ και καιρό από την ταινία “A Single Man”. Μουσική: Abel Korzeniowski.

Categories: Music

Πως ν’ αναγνωρίζετε μια ταινία πορνό

August 8, 2010 Leave a comment

Δεν ξέρω αν έτυχε ποτέ να δείτε μια ταινία πορνό. Δεν εννοώ ταινίες που περιέχουν στοιχεία ερωτισμού, έστω και απαράδεχτα για πολλούς, όπως λόγου χάρη Το τελευταίο ταγκό στο Παρίσι. Εννοώ πορνογραφικές ταινίες, των οποίων ο μόνος και πραγματικός σκοπός είναι να διεγείρουν τον πόθο του θεατή από την αρχή μέχρι το τέλος, ενώ, πέρα απ’ αυτό το ξύπνημα του πόθου του θεατή με εικόνες ποικίλων και πολυποίκιλων ζευγαρωμάτων, τα υπόλοιπα δεν έχουν καμιά απολύτως σημασία.
Πολλές φορές οι αρχές οφείλουν ν’ αποφασίσουν αν κάποια ταινία είναι απλώς πορνογραφική ή έχει κάποια καλλιτεχνική αξία. Δεν ανήκω σ’ αυτούς που πιστεύουν ότι η καλλιτεχνική αξία συγχωρεί τα πάντα. Μερικές φορές τα αυθεντικά έργα τέχνης είναι πιο επικίνδυνα για την πίστη, τα ήθη, τις τρέχουσες απόψεις απ’ ό,τι τα έργα μικρότερης καλλιτεχνικής αξίας. Επιπλέον πιστεύω ότι όποιος ενήλικας το επιθυμεί έχει το δικαίωμα να καταναλώνει πορνογραφικό υλικό, ελλείψη κάτι καλύτερου. Ωστόσο παραδέχομαι μερικές φορές ότι τα δικαστήρια πρέπει να αποφασίσουν αν μια ταινία έχει γίνει με πρόθεση να εκφράσει ορισμένες έννοιες ή αισθητικά ιδεώδη (έστω και μέσω σκηνών που προσβάλλουν τη δημόσια αιδώ) ή αν έγινε με το μόνο σκοπό να ξυπνήσει τα ένστικτα του θεατή.
Λοιπόν, υπάρχει ένα κριτήριο που ορίζει αν ένα φιλμ είναι πορνογραφικό ή όχι και βασίζεται στον υπολογισμό των νεκρών διαστημάτων. Ένα μεγάλο αριστούργημα του κινηματογράφου όλων των εποχών, το Κόκκινες σκιές, διαδραματίζεται συνέχεια και αποκλειστικά (εκτός από την αρχή, μερικά σύντομα διαστήματα και το φινάλε) σε μια άμαξα. Αλλά χωρίς αυτό το ταξίδι, η ταινία δε θα είχε νόημα. Η Περιπέτεια του Αντονιόνι είναι φτιαγμένη αποκλειστικά από νεκρούς χρόνους: ο κόσμος πάει, έρχεται, μιλάει, χάνεται και ξαναβρίσκεται, χωρίς να συμβαίνει τίποτα. Αλλά αυτό ακριβώς θέλει η ταινία, να μη συμβαίνει τίποτα. Μπορεί να μας αρέσει ή όχι, αλλά αυτό ακριβώς θέλει να πει.
Αντίθετα, ένα πορνογραφικό φιλμ, για να δικαιολογήσει την αγορά του εισητηρίου ή της βιντεοκασέτας, μας λέει ότι ορισμένα άτομα σμίγουν ερωτικά, άντρες με γυναίκες, άντρες με άντρες, γυναίκες με γυναίκες, γυναίκες με σκύλους ή άλογα (επισημαίνω ότι δεν υπάρχουν πορνό με άντρες που ζευγαρώνουν με φοράδες ή σκύλες: γιατί;). Και ως εδώ καλά: μα μια τέτοια ταινία είναι γεμάτη νεκρούς χρόνους.
Αν ο Τζιλμπέρτο, για να παρθεί με την Τζιλμπέρτα, πρέπει να πάει από την Πιάτσα Κορντούζιο στο Κόρσο Μπουένος Άιρες, η ταινία δείχνει τον Τζιλμπέρτο με το αυτοκίνητο να κάνει ολόκληρη τη διαδρομή φανάρι προς φανάρι.
Τα πορνογραφικά φιλμ είναι γεμάτα κόσμο που μπαίνει στο αυτοκίνητο και οδηγεί για χιλιόμετρα και χιλιόμετρα, ζευγάρια που χάνουν απίστευτο χρόνο, ώσπου να κλείσουν δωμάτιο στο ξενοδοχείο, άντρες που περνούν λεπτά ολόκληρα στο ασανσέρ, ώσπου ν’ ανέβουν στο δωμάτιο, κοπέλες που ρουφάν διάφορα λικέρ και χαζολογούν με φρου φρου και δαντελίτσες, ώσπου να εξομολογηθούν η μια στην άλλη ότι προτιμούν τη Σαπφώ από τον Ντον Τζιοβάνι. Για να τα πούμε λιανά και χωρίς περιστροφές, στα πορνοφίλμ, προτού δει κανείς ένα καλό γαμήσι, πρέπει να υποστεί ένα σποτ του Υπουργείου Συγκοινωνιών.
Οι λόγοι είναι προφανείς. Ένα φιλμ όπου ο Τζιλμπέρτο 8α έπαιρνε συνεχώς τη Τζιλμπέρτα από μπρος, πίσω και πλάγια, δε θα μπορούσε να σταθεί. Ούτε από σωματική άποψη για τους ηθοποιούς ούτε από οικονομική για τον παραγωγό. Μα ούτε και από ψυχολογική άποψη για το θεατή: διότι, για να θεωρηθεί μια παρανομία επιτυχημένη, πρέπει να διαγράφεται σ’ ένα φόντο καθημερινότητας. Η απεικόνιση της καθημερινότητας είναι ένα από τα δυσκολότερα πράγματα για κάθε καλλιτέχνη -ενώ η απεικόνιση της παρέκκλισης , του εγκλήματος, του βιασμού, των βασανιστηρίων είναι πανεύκολη.
Έτσι η πορνογραφική ταινία πρέπει να αναπαραστήσει την καθημερινότητα -απαραίτητη προϋπόθεση για ν’ αποκτήσει ενδιαφέρον η παρανομία- με τέτοιο τρόπο, ώστε κάθε θεατής να τη συλλάβει. Έτσι αν ο Τζιλμπέρτο πρέπει να πάρει το λεωφορείο για να πάει από το Α στο Β, θα δούμε τον Τζιλμπέρτο να παίρνει το λεωφορείο και να πηγαίνει από το Α στο Β.
Αυτό συχνά εκνευρίζει τους θεατές, διότι θα ήθελαν να βλέπουν συνεχώς ακατονόμαστες σκηνές. Αλλά πρόκειται για αυταπάτη. Δε θ’ άντεχαν μιάμιση ώρα ακατονόμαστων σκηνών. Επομένως, οι νεκροί χρόνοι είναι απαραίτητοι.
Λοιπόν, το ξαναλέω. Μπείτε σ’ έναν κινηματογράφο. Αν οι πρωταγωνιστές, για να παν από το Α στο Β, κάνουν περισσότερη ώρα απ’ όση θα θέλατε, αυτό σημαίνει ότι το φιλμ είναι πορνογραφικό.

Umberto Eco – L’ Espresso (1989)

Season_01 – Episode_01

August 6, 2010 Leave a comment

Τα επιδέξια χέρια της χάιδευαν στοργικά τους βλαστούς απ’ τις ντομάτες. Έσκυβε από πάνω τους με τρυφερότητα. Η Χρυσάνθη ήξερε ότι οι πολύτιμοι καρποί τους δε θα την εγκατέλειπαν ποτέ. Από τότε που ήταν μικρό κορίτσι θυμόταν να παίζει στον κήπο του πατρικού της, τρέχοντας ανάμεσα στα λαχανικά. Συνήθως ο κόσμος προτιμά τα λουλούδια, αλλά αυτή είχε από νωρίς καταλάβει τη σημασία που θα είχαν οι ντομάτες μετέπειτα στη ζωή της…
Ξαφνικά άκουσε να τη φωνάζουν. Όπως κάθε πρωί η φίλη της ήρθε για καφέ και κουβέντα. Μία από τις μικρές απολαύσεις της Χρυσάνθης ήταν αυτός ο πρωινός καφές, πριν ριχτεί για άλλη μια μέρα στη δουλειά και στις δυσκολίες της ζωής. Προχώρησε στην πίσω πόρτα του σπιτιού που οδηγούσε κατευθείαν στην κουζίνα. Το κορίτσι που τη βοηθούσε στο σπίτι ήταν ήδη εκεί και ετοίμαζε καφέ και βουτήματα. Η Χρυσάνθη ήταν υπόδειγμα οικοδέσποινας. Πίστευε στις παλιές αρχές περί οικογένειας και φίλων και όλοι την αγαπούσαν και τη σέβονταν. Η παραμικρότερη επιθυμία της ήταν διαταγή. Καθώς κάθοταν στο τραπέζι και έφερνε το φλιτζάνι στο στόμα η φίλη της μίλησε.
“Λοιπόν, πως πάνε τα πράγματα με τη δουλειά; Έμαθα πως ο Στέφανος είχε πρόβλημα με την τέντα στην τελευταία παραγγελία…”
Ο Στέφανος είναι ο γιος της Χρυσάνθης. Απασχολείται στην οικογενειακή επιχείρηση, όπως τα περισσότερα μέλη της οικογένειας.
“Ναι, είναι αλήθεια. Είχαμε πρόβλημα στο μήκος. Χώρια η ποιότητα. Δε τα φτιάχνουν πια όπως παλιά τα υφάσματα για τις τέντες. Είναι κρίμα”, ήταν η απάντηση της Χρυσάνθης. Και, “Εσύ όλα καλά; Σε ενόχλησε ξανά εκείνος ο τύπος;”
“Όχι. Και είναι περίεργο, σαν να έχει εξαφανιστεί από προσώπου γης!”
Η Χρυσάνθη δεν είπε τίποτα. Ήταν συνηθισμένη σε τέτοια περιστατικά. Η φίλης της ήταν μόνη της, χωρίς οικογένεια, και συχνά ένιωθε την ανάγκη να την προστατεύει μια που αυτή ήταν σε πλεονεκτικότερη θέση από άποψη συνανανστροφών.
Το υπόλοιπο πρωινό κύλησε με φυσιολογικούς ρυθμούς. Όλη η οικογένεια ήταν στη δουλειά και η Χρυσάνθη επικοινωνούσε μαζί τους από το σπίτι. Ήθελε πάντα να ξέρει τι συμβαίνει στην επιχείρηση γιατί ήταν κάτι που αγαπούσε πολύ καθώς ήταν το μεγάλο δώρο που της είχε κάνει ο πατέρας της πριν αποσυρθεί. Όλα πήγαιναν καλά, αν εξαιρέσουμε το μικρό πρόβλημα με το μήκος της τέντας. Κι αυτό δεν ήταν κάτι που η Χρυσάνθη θα άφηνε να περάσει έτσι. Το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να επικοινωνήσει με τους υφασματέμπορους και να ζητήσει εξηγήσεις. Φυσικά λυπόντουσαν πάρα πολύ και μάλλον έγινε κάποιο λάθος στη συνεννόηση. Θα ήταν παραπάνω από χαρούμενοι να της αντικαταστήσουν την παραγγελία. Αυτή ήταν η Χρυσάνθη! Ενέπνεε παντού σεβασμό και αξιοπρέπεια.
Το μεσημέρι όλη η οικογένεια μαζεύτηκε γύρω από το τραπέζι για φαγητό. Η Χρυσάνθη, ο Κωνσταντίνος (ο σύζυγος), ο γιος και η κόρη. Μαζί τους ήταν η κοπέλα του γιού της Χρυσάνθης και ο άντρας της κόρης της. Πάνω από όλα οι αξίες. Η οικογένεια πρέπει να είναι ενωμένη. Το τραπέζι ήταν γεμάτο. Χωρίς πολυτέλειες αλλά και χωρίς ελλείψεις. Και όπως πάντα, δεν έλλειπαν από ‘κει οι αγαπημένες ντομάτες της νοικοκυράς. Το γεύμα κύλησε ήσυχα και χαλαρά όπως συνήθως. Στη συνέχεια όλοι αποσύρθηκαν για ξεκούραση και για να προγραμματίσουν το απόγευμα τους.
Η Χρυσάνθη είδε ότι είχε απομείνει μια εκκρεμότητα και κάλεσε το γιο της να το συζητήσουν. Αποφάσισαν να ξεμπερδεύουν μ’ αυτήν πριν το τέλος της μέρας. Όλοι οι υπόλοιποι κανόνισαν ανάλογα το βράδυ τους.
Το βράδυ είχε πέσει για τα καλά και όλα είχαν τελειώσει ικανοποιητικά. Άλλη μια μέρα κόπου και μόχθου έφτανε στο τέλος της. Η Χρυσάνθη ήταν στο κήπο και θαύμαζε γι’ άλλη μια φορά της ντομάτες της όταν το είδε. Ένα χέρι εξείχε από το χώμα! Κάτι δεν πήγαινε καλά! Αυτά τα πράγματα δεν συνέβαιναν στο σπίτι της! Ποτέ άλλοτε δεν είχε βρεθεί τίποτα να κείτεται μισοθαμένο στον δικό της κήπο. Είναι ντροπή και μόνο να το σκέφτεται. Έπρεπε αμέσως να ανακαλύψει τι συμβαίνει στο σπίτι της. Κάποιος κινούνταν πίσω από την πλάτη της και αυτό δεν είναι από τα πράγματα που η Χρυσάνθη επιτρέπει ή συγχωρεί. Πήρε στα χέρια το φτιάρι και όσο έσκαβε σκεφτόταν ποιος να ήταν αυτός που είχε το θράσος να την προκαλεί με τέτοιο τρόπο. Σύντομα θα το ήξερε…

There will always be one…

August 6, 2010 Leave a comment

Categories: Uncategorized

Οδηγός επιβίωσης σε ταινίες τρόμου

August 5, 2010 2 comments

Αυτόν τον καιρό διανύω μέρες μελέτης και περισυλλογής. Η εξεταστική του Σεπτέμβρη πλησιάζει απειλητικά και περνάω τις μέρες μου διαβάζοντας, αντί του κλασσικού τρίπτυχου των καλοκαιρινών διακοπών θάλασσα – ύπνος – φαγητό. Όλο αυτό μου φαίνεται σαν τιμωρία. Μιλώντας με συμφοιτητή μου έμαθα ότι βρίσκεται σε εξαιρετικό ελληνικό νησί για διακοπές, έχοντας μαζί του τα βιβλία και διαβάζοντας κι αυτός για την προσεχή εξεταστική. Αν η δική μου κατάσταση είναι απλά θλιβερή αυτό είναι σαν κομμάτι από ταινία τρόμου! Οπότε μου ήρθε η ιδέα να ποστάρω έναν οδηγό επιβίωσης που είχα διαβάσει παλιότερα και μου φάνηκε αστείος. Enjoy!

1. Όταν φαίνεται ότι έχετε σκοτώσει το τέρας, ΠΟΤΕ μην γυρίσετε να κοιτάξετε αν πραγματικά είναι νεκρό.

2. Εάν διαπιστώσετε ότι το σπίτι σας είναι κτισμένο πάνω ή κοντά σε νεκροταφείο, ήταν κάποτε εκκλησία που χρησιμοποιούνταν σε μαύρη μαγεία, είχε προηγούμενους ιδιοκτήτες οι οποίοι τρελάθηκαν ή αυτοκτόνησαν ή πέθαναν με κάποιον τρομερό τρόπο ή είχε νοικάρηδες που ήταν νεκρόφιλοι ή έκαναν σατανικές τελετές μέσα στο σπίτι, τότε μετακομίστε αμέσως.

3. Ποτέ μην διαβάσετε κάποιο μαγικό βιβλίο δυνατά, ούτε καν για αστείο.

4. Μην ψάχνετε στο υπόγειο, ειδικά όταν το ρεύμα είναι κομμένο.

5. Εάν τα παιδιά σας αρχίσουν να σας μιλάνε στα λατινικά ή σε κάποια άλλη γλώσσα που θεωρητικά δεν θα έπρεπε να γνωρίζουν, ή σας μιλάνε με φωνή η οποία είναι διαφορετική από την δική τους, τότε πυροβολήστε τα αμέσως. Θα σας γλιτώσει από πολύ κόπο και αγωνία στη συνέχεια. Σημείωση: Εϊναι πιθανόν να χρειαστούν αρκετές προσπάθειες να τα σκοτώσετε, οπότε να είσαστε προετοιμασμένοι.

6. Όταν έχετε την πολυτέλεια να είσαστε με κάποιον, ποτέ μην χωρίζεστε για να πάτε κάπου μόνοι σας.

7. Σαν γενικό κανόνα να έχετε το γεγονός ότι δεν πρέπει να λύνετε παζλς και κουίζ που ανοίγουν τις πόρτες στην Κόλαση.

8. ΠΟΤΕ μην στέκεστε μέσα, επάνω, δίπλα, κάτω ή οπουδήποτε κοντά σε τάφο, τύμβο, κρύπτη, μαυσωλείο ή όποιο άλλο σπίτι νεκρών.

9. Εάν ψάχνετε για κάτι που προκάλεσε έναν θόρυβο και διαπιστώσετε ότι ήταν απλώς η γάτα, ΦΥΓΕΤΕ ΑΜΕΣΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ αν αγαπάτε την ζωή σας.

10. Εάν οι συσκευές αρχίζουν να λειτουργούν μόνες τους, μετακομίστε αμέσως.

11. Μην παίρνετε τίποτα από πεθαμένο.

12. Εάν βρείτε μια πόλη που μοιάζει έρημη, είναι πιθανόν να υπάρχει λόγος. Πιάστε το νόημα και μείνετε μακριά.

13. Μην ανακατεύεστε με τεχνολογίες, γενετικές και DNA εκτός και αν ξέρετε πολύ καλά τι κάνετε.

14. Εάν τρέχετε για να ξεφύγετε από το τέρας, υπολογίστε ότι θα γλιστρήσετε και θα πέσετε τουλάχιστον δυο φορές, ειδικά αν ανήκετε στο γυναικείο φύλο. Σημειώστε επίσης ότι, παρά το γεγονός ότι εσείς τρέχετε και ότι το τέρας απλώς παραπατά, παρόλα αυτά, προχωρά αρκετά γρήγορα για να μπορεί να σας πιάσει.

15. Εάν οι φίλοι σας ξαφνικά αρχίσουν να παρουσιάζουν ασυνήθιστη συμπεριφορά και χαρακτηριστικά όπως μούγκρισμα, τάση να πίνουν αίμα, μάτια που γυαλίζουν ή φωτίζουν, ανεπτυγμένη τριχοφυία κλπ, απομακρυνθείτε αμέσως το συντομότερο δυνατόν.

16. Μείνετε μακριά από συγκεκριμένες γεωγραφικές τοποθεσίες όπως: Δρόμος με τις Λεύκες, Τρανσυλβάνια, Αmityville, Nilbog (Ο Θεός να σας βοηθήσει να την αναγνωρίσετε την τελευταία), Τρίγωνο των Βερμούδων ή κάποιο μικρό σπίτι στο Main ή στο Salem.

17. Αν μείνετε από βενζίνη στην μέση της νύχτας, μην πάτε στο σπίτι που μοιάζει να είναι ερημωμένο για να ζητήσετε βοήθεια.

18. Προσέξτε τους ξένους που κουβαλάνε εργαλεία όπως πριόνια, συρραπτικά, ηλεκτρικά μαχαίρια, σφυριά, καλέμια, μυστριά, φλόγιστρα βουτανίου, ηλεκτρονικά κολλητήρια ή οτιδήποτε το οποίο είναι φτιαγμένο κάτω από επιρροή κακών συναναστροφών.

19. Ακούτε προσεκτικά την μουσική της ταινίας και δώστε προσοχή στους θεατές γιατί εκείνοι είναι πολύ πιο έξυπνοι από ό,τι εσείς θα μπορούσατε να ελπίσετε ότι είστε.

Νατάσα Θεοδωρίδου – Δεν Είμαι Εγώ

August 2, 2010 Leave a comment
Categories: Music